Αίτημα της ΟΔΠΤΕ για την κάλυψη των εξόδων παιδικών κατασκηνώσεων για τους εργαζόμενους στα Πανεπιστήμια προς το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

-------

ΠΡΟΣ:

  Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

• Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, κα Σ. Ζαχαράκη
• Γενικό Γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης
• Γενική Διεύθυνση Ανώτατης Εκπαίδευσης

ΘΕΜΑ: ΚΑΛΥΨΗ ΕΞΟΔΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Κυρία Υπουργέ,

Με την παρούσα επιστολή η Ομοσπονδία μας ζητά την άμεση νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος της κάλυψης των εξόδων για παιδικές κατασκηνώσεις (συμπεριλαμβανομένων και των ημερήσιων κατασκηνωτικών προγραμμάτων – summer camps) για τα παιδιά των διοικητικών υπαλλήλων που εργάζονται στα πανεπιστήμια της χώρας μας, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας, καθώς:

1. Το εν λόγω ζήτημα έχει ήδη ρυθμιστεί νομοθετικά σε όλα σχεδόν τα υπουργεία, στις περιφέρειες και στους ΟΤΑ α’ βαθμού και σε υπηρεσίες του δημοσίου. Σας αναφέρουμε, ενδεικτικά κάποια από αυτά: Υπ. Πολιτισμού, Υπ. Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Υπ. Μεταφορών, Υπ. Ναυτιλίας, Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ΕΦΚΑ, ΔΥΠΑ.
2. Η θερινή περίοδος και ο Σεπτέμβριος έχει αυξημένο φόρτο εργασίας για τους συναδέλφους (λόγω εξεταστικών περιόδων, νέων εγγραφών και προετοιμασίας για το επόμενο ακαδημαϊκό έτος), οι οποίοι ούτως ή άλλως δέχονται όλο τον χρόνο μεγάλο φόρτο εργασίας λόγω της δραματικής υποστελέχωσης των πανεπιστημίων παρά την αύξηση του κύκλου των εργασιών τους, με νέα μεταπτυχιακά, συνεχείς αλλαγές των δομών των τμημάτων και των ιδρυμάτων κτλ.

1. Το κόστος για τη συμμετοχή των παιδιών μας για 2 εβδομάδες ανέρχεται σε περισσότερα από 500 ευρώ, πράγμα που καθιστά αυτή την ανάγκη των παιδιών μας πολυτέλεια, με δεδομένη την ακρίβεια που υφίστανται όλοι οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι τα τελευταία 15 χρόνια όχι μόνο δέχτηκαν συνεχείς μισθολογικές μειώσεις, δεν πήραν μισθολογικά κλιμάκια κτλ. αλλά κυρίως έχουν χάσει τον 13^ο και 14^ο μισθό, τα επιδόματα αδείας που ήταν, εν μέρει, βοηθητικά για τέτοιου είδους δαπάνες.
2. Ιδιαίτερα για τα παιδιά με αναπηρίες, τόσο η συμμετοχή τους σε κατασκηνώσεις και σε οποιαδήποτε ιδιωτική δομή φύλαξης είναι ακριβότερη όσο και η ανάγκη τους για ιδιαίτερη φροντίδα αλλά και κοινωνική δραστηριότητα το θερινό διάστημα, όταν οι άλλες δομές είναι κλειστές, είναι αδήριτη.

Η ρύθμιση αυτή θεωρούμε ότι θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο μερικώς με την ένταξη (των παιδιών) των συναδέλφων μας στους ωφελούμενους των εν λειτουργία κατασκηνώσεων στην Αττική (Ζούμπερι). Δυστυχώς 50 και  πλέον κατασκηνώσεις του Υπουργείου Παιδείας, με διασπορά σε όλη την Ελλάδα, παραμένουν αδρανείς και αναξιοποίητες, ενώ θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν το δίκαιο αίτημα κάλυψης των κατασκηνωτικών αναγκών των παιδιών των συναδέλφων στα πανεπιστήμια και τους άλλους φορείς του Υπουργείου με τη λειτουργία  τουλάχιστον μίας (1) κατασκήνωσης σε κάθε Περιφέρεια της χώρας.

Ζητούμε λοιπόν να καλυφθούν τα έξοδα διαμονής και τροφείων των παιδιών (ηλικίας 6 έως 16 ετών) των υπαλλήλων των πανεπιστημίων, σε παιδικές κατασκηνώσεις σε όλη την Ελλάδα, κατά την θερινή περίοδο, είτε

Α) με νομοθετική ρύθμιση ανάλογη με αυτή που προβλέπεται για τις περιφέρειες (βλ. Άρθρο 167 - Νόμος 4483/2017) με πρόβλεψη κονδυλίου για το κάθε Πανεπιστήμιο από ιδίους πόρους (βλ. ΕΛΚΕ, εταιρείες αξιοποίησης περιουσίας πανεπιστημίων,  κάθε λογής έσοδα πανεπιστημίων) για δαπάνες κοινωνικής αντίληψης

είτε

Β) με σχετική πρόβλεψη στον Κρατικό Προϋπολογισμό για το Υπουργείο Παιδείας με σκοπό τις απαραίτητες δαπάνες

Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση και συνεργασία.

Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΟΔΠΤΕ καταγγέλλει την απαράδεκτη, εκδικητική απόλυση του συνδικαλιστή Κώστα Γενηδούνια, πρώην προέδρου του Σωματείου Μηχανοδηγών, από την εταιρεία Hellenic Train.

Η απόλυση αυτή αποτελεί προσπάθεια φίμωσης της συνδικαλιστικής δράσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.

Η απόλυση του συναδέλφου έρχεται σε μια περίοδο που οι σιδηροδρομικοί παλεύουν μαζί με εκατομμύρια εργαζόμενους να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών και να αποδοθούν όλες οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες, παλεύουν για υπογραφή  συλλογικής σύμβασης εργασίας, ουσιαστικά μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών και τώρα αντιμετωπίζουν συνδικαλιστικές διώξεις.

Τα σωματεία των σιδηροδρομικών προειδοποιούσαν για τις συνθήκες εγκατάλειψης, την υποστελέχωση και τις ελλείψεις ασφαλείας των ελληνικών σιδηροδρόμων, ως αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης και της απελευθέρωσής τους, που οδήγησαν τελικά στο έγκλημα των Τεμπών, το οποίο στοίχισε τη ζωή 57 ανθρώπων.

Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη του Κώστα Γενηδούνια.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για την αποκάλυψη και τιμωρία των υπευθύνων του εγκλήματος των Τεμπών, όσο ψηλά και αν αυτοί βρίσκονται, για ασφαλείς και σύγχρονες δημόσιες συγκοινωνίες, για να βάλουμε ένα τέλος στις συνδικαλιστικές διώξεις.

Κάτω τα χέρια από τα σωματεία!

Η κυβέρνηση της ΝΔ, μετά από την απαράδεκτη και καταδικαστέα, τραμπούκικη επίθεση σε υποψήφιο διδάκτορα στη Νομική Σχολή της Αθήνας από ομάδα αγνώστων που δεν έχει καμία σχέση με το φοιτητικό κίνημα, επαναφέρει το, γνωστό και χιλιοπαιγμένο πια, περί «ανομίας στα πανεπιστήμια». Εξαγγέλλει κάθε είδους ποινές, από πειθαρχικές και οικονομικές μέχρι ποινικές, σε μια προσπάθεια να προχωρήσει στην εφαρμογή του ήδη υπάρχοντος πλαισίου (πανεπιστημιακή αστυνομία, πειθαρχικά για «διατάραξη της ακαδημαϊκής λειτουργίας»), που έχουν αποτρέψει  φοιτητές και εργαζόμενοι με τους αγώνες τους.

Επιβεβαιώνεται ότι η «ανομία» είναι το πρόσχημα για την ένταση της καταστολής, των αγωνιστικών διεκδικήσεων φοιτητών κι εργαζομένων που αμφισβητούν την επιχειρηματική λειτουργία του δημόσιου πανεπιστημίου και θέτουν στο προσκήνιο τις πραγματικές τους ανάγκες.

Αν πραγματικά ενδιέφερε την κυβέρνηση της ΝΔ να υπάρχει ασφάλεια στα πανεπιστήμια, τότε αντί για αστυνομία και τουρνικέ στις Σχολές, θα έπαιρνε μέτρα για όλα αυτά που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια φοιτητών κι εργαζομένων. Θα συντηρούσε τα κτίρια και τις υποδομές ώστε να μην πέφτουν σοβάδες και παράθυρα, να μην υπάρχουν ασανσέρ σε ελεύθερη πτώση. Θα φρόντιζε να υπάρχουν σε Σχολές και εστίες αντιπυρική και αντισεισμική θωράκιση, μέτρα υγιεινής ασφάλειας στα αμφιθέατρα, στα εργαστήρια, στις υπηρεσίες μας. Θα εξασφάλιζε μόνιμο προσωπικό στην καθαριότητα, ώστε να μη μετατρέπονται οι Σχολές σε υγειονομικές βόμβες κάθε φορά που δεν τα «βρίσκουν» διοίκηση και εργολάβοι, ασφαλείς και σύγχρονες εστίες αντί για δωμάτια χωρίς πόσιμο νερό και με τα ποντίκια να περιφέρονται.

Αν πραγματικά ενδιέφερε την κυβέρνηση της ΝΔ να μη «διαταράσσεται η ακαδημαϊκή λειτουργία», τότε αντί για πειθαρχικά σε φοιτητές που υλοποιούν συλλογικές αποφάσεις, θα φρόντιζε να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να εξασφαλίζεται η λειτουργία των πανεπιστημίων με κριτήριο τα μορφωτικά δικαιώματα των φοιτητών, με αξιοπρεπείς όρους εργασίας για το προσωπικό των πανεπιστημίων: Επαρκείς, μόνιμες προσλήψεις σε όλες τις κατηγορίες προσωπικού, υποδομές, εστίες, αναλώσιμα.

Όσους «μηχανισμούς» και να αξιοποιήσουν, η συλλογική δράση και διεκδίκηση δεν ταυτίζεται με την παραβατικότητα. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους, οι φοιτήτριες και φοιτητές μέσα από Συλλόγους, μέσα από μαζικές διαδικασίες θα δώσουν την απάντησή τους. Μέσα από τον οργανωμένο αγώνα μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την καταστολή σε όλες τις μορφές της, να εμποδίσουμε αντιδραστικές εξελίξεις, να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για όρους εργασίας και σπουδών που να ανταποκρίνονται στις σημερινές δυνατότητες.

Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά! Όλοι στην απεργία της 1ης Μάη!

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Την 1^η του Μάη τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες των εργαζομένων, των λαών για μια ζωή χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση.

Παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Βγαίνουμε πάλι στους δρόμους και φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», ένα σύνθημα που γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων, που γεννά καθημερινά νέα Τέμπη στο δρόμο, στα μέσα μεταφοράς, σε όλους τους χώρους δουλειάς.

Δεν ανεχόμαστε άλλο να θυσιάζουμε τις ανάγκες μας για τα κέρδη των λίγων, να πληρώνουμε εμείς για τους εμπορικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους όπου για να κερδίσουν περισσότερα, θυσιάζουν τις κοινωνικές δαπάνες.

Σήμερα το ΝΑΤΟ απαιτεί  το 5% του ΑΕΠ των χωρών  για πολεμικές δαπάνες και η ΕΕ 800 δις από τις χώρες -μέλη το χρόνο για τις βιομηχανίες του πολέμου, ενώ ταυτόχρονα μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, παιδεία, και υγεία.

Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν το ένα ρεκόρ κερδών μετά το άλλο (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770εκ € για τους ενεργειακούς ομίλους, 10% αύξηση για τα σουπερμάρκετ κ.α.) και τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, για όλους εμάς κηρύσσουν τη λιτότητα. 70 δισ ευρώ άρπαξαν φέτος από τους εργαζόμενους και τον λαό μέσω της φορολογίας και με τα τα δήθεν μέτρα στήριξης που εξήγγειλε η κυβέρνηση γυρνάνε κάτι ψίχουλα σε χαμηλοσυνταξιούχους και νοικιάρηδες.

Η “ευελιξία της οικονομίας” και η “δημοσιονομική σταθερότητας” της κυβέρνησης της Ν.Δ και των υπόλοιπων κομμάτων της ΕΕ  σημαίνει για εμάς μισθοί που δεν φτάνουν μέχρι να βγει ο μήνας, κομμένος ο 13ος - 14ος μισθός, ακρίβεια να καλπάζει. Τα κέρδη των λίγων να απογειώνονται κι εμείς να αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες μας στην υγεία, στην παιδεία. Να βρισκόμαστε μέσα σε χώρους εργασίας – παγίδες θανάτου και νέες «κοιλάδες των Τεμπών» με 300 νεκρούς στον βωμό των κερδών των αφεντικών μόνο τα τελευταία 2 χρόνια. Να βλέπουμε τα κοράκια των τραπεζών και των funds να ορμάνε με λύσσα πάνω στη λαϊκή κατοικία και να γενικεύουν το αίσχος των πλειστηριασμών. Τα πανεπιστήμια να λειτουργούν με ανεπαρκείς, επισφαλείς και σε πολλές περιπτώσεις ακατάλληλες υποδομές, ενώ δίνονται εκατομμύρια ευρώ για αναπλάσεις και ενεργειακές αναβαθμίσεις. Κομμάτια των υπηρεσιών να είναι παραδομένα στους εργολάβους. Η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης και το πράσινο φως στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων δημιουργούν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην εκπαίδευση των παιδιών μας, ανάλογα με την τσέπη των γονιών.  Τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν με μεγάλες ελλείψεις σε όλες τις κατηγορίες προσωπικού. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας γίνονται όλο και χειρότερες, με συμβάσεις που δεν προβλέπουν ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.

Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου

139 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη απεργία των εργατών στο Σικάγο που οδήγησε στην κατάκτηση του 8ωρου, σήμερα, εποχή μεγάλων επιστημονικών – τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της A.I. (τεχνητής νοημοσύνης), των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το ζοφερό μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν.

Στον δρόμο του αγώνα και της ανατροπής βρίσκεται η ελπίδα. Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά και πιο αποφασιστικά για:

• Αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
• Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
• Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις. Ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς και τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες, τις νέες θυσίες του λαού για να ενισχυθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι της πολεμικής οικονομίας.
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Καμία συνεργασία με το Ισραήλ, το κράτος που συνεχίζει να δολοφονεί με τις πλάτες ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
• Ενάντια στην κρατική και εργοδοτική καταστολή, τα πειθαρχικά, τις διώξεις, τις απολύσεις. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο, ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση και απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία.
• Μέτρα για την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους εργασίας.
• Αποκλειστικά Δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία για όλο το λαό.
• Το έγκλημα στα Τέμπη να μη συγκαλυφθεί. Να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι και οι πολιτικές που οδήγησαν στο θάνατο 57 αθώους ανθρώπους.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

έχουμε τη δύναμη και την λύση στα χέρια μας κι αυτό φάνηκε στην απεργία της 28^ης Φλεβάρη, καθώς και στις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν όπου ξεχείλισε το ποτάμι της λαϊκής οργής και αγανάκτησης από τα διάφορα «Τέμπη» της καθημερινότητας μας.

Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, δυναμώνουμε τη διεκδίκηση για το σύνολο της ζωής μας, για αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις, για να προστατευτεί η ζωή μας και για να έχουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παροχή όλων των αναγκαίων υπηρεσιών στην υγεία, την παιδεία, για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα.

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει κι ό,τι δικαιούμαστε, ανυποχώρητα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών

Όλοι στην απεργία της Πρωτομαγιάς - Όλοι στις συγκεντρώσεις.