Υπόμνημα στην Σύνοδο Πρυτάνεων Ιούλιος 2025
Αθήνα, 11 Ιουλίου 2025

κ. κ. Πρυτάνεις και κ.κ. Αντιπρυτάνεις,

Το πρόβλημα των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού είναι γνωστό κι έχουμε πολλές φορές πραγματοποιήσει παρεμβάσεις και καταθέσει υπομνήματα στις Συνόδους Πρυτάνεων.  Οι διοικητικοί υπάλληλοι, μόνιμοι και ΙΔΑΧ, είναι λιγότεροι από 6000, σχεδόν μισοί από αυτούς που προβλέπουν τα απαρχαιωμένα οργανογράμματα και περίπου 4000 λιγότεροι σε σχέση με 10 χρόνια πριν, παρά το γεγονός ότι έχει αυξηθεί τόσο ο αριθμός των ακαδημαϊκών τμημάτων, όσο και των διοικητικών μονάδων κι έχει προστεθεί πληθώρα νέων καθηκόντων. Θυμίζουμε ότι οι τελευταίες μαζικές προσλήψεις έγιναν το 2006, οπότε και είχαν μετατραπεί συνολικά στο Δημόσιο οι συμβάσεις 33.000 συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου με νομοθετική ρύθμιση, μετά από μαζικές κινητοποιήσεις τους. Η διαχρονική υποστελέχωση έχει σαν αποτέλεσμα οι υπηρεσίες να λειτουργούν ανεπαρκώς και οι συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων συνεχώς να χειροτερεύουν, να χτυπιούνται οι όροι εργασίας μας, να δημιουργείται αρνητικό κλίμα στην καθημερινότητα μας.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο να αυξάνονται συνεχώς οι συνάδελφοι που καλούνται να ανταποκριθούν σε διπλά καθήκοντα, και μάλιστα σε καθήκοντα που απαιτούν πλήρη απασχόληση, επιπλέον ώρες εργασίας και χωρίς, βέβαια, στην πλειοψηφία τους, να λαμβάνουν επιπλέον αμοιβή. Επιπρόσθετα, μετακινούνται και τοποθετούνται υπάλληλοι σε άσχετες με την ειδικότητα, το επιστημονικό και γνωστικό τους αντικείμενο, την προϋπηρεσία τους, θέσεις. Η ανακύκλωση του προσωπικού με τοποθετήσεις επιτείνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού.

Είναι επίσης γνωστό ότι για την κάλυψη βασικών λειτουργικών αναγκών, στην κατεύθυνση υλοποίησης μιας διαχρονικής πολιτικής επιλογής,  έχουν προσληφθεί και προσλαμβάνονται εργαζόμενοι με διαφόρων ειδών ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι οποίοι εκτιμούμε ότι ξεπερνούν τις 4.000, χωρίς να έχουμε καθαρή εικόνα, καθώς οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων δεν μας παρέχουν τα στοιχεία αυτά.

Οι εργαζόμενοι με τέτοιες σχέσεις εργασίας καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες των Ιδρυμάτων και συχνά παραμένουν για χρόνια στα Πανεπιστήμια, δουλεύοντας με αυτό το εργασιακό καθεστώς.  Σημειώνουμε σε αυτό το σημείο ότι θεωρούμε απαράδεκτο οι Πρυτανικές Αρχές να επιλέγουν ως “σχέση εργασίας”, τα ιδιωτικά συμφωνητικά (αλλιώς τίτλοι κτήσης). Συμφωνητικά που δεν προβλέπουν ούτε τα στοιχειώδη για έναν εργαζόμενο όπως είναι τα ένσημα, η μηνιαία καταβολή του μισθού, το ωράριο, οι άδειες. Αποτελεί, ως εκ τούτου, αναντίρρητη πραγματικότητα ότι οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι καλύπτουν κρίσιμες λειτουργικές ανάγκες σε μια ευρεία γκάμα υπηρεσιών στα Πανεπιστήμια, αναπληρώνοντας σημαντικό μέρος των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Η συμβολή αυτών των συναδέλφων στην καθημερινή αποδοτική λειτουργία των ιδρυμάτων είναι πολύ σημαντική, καθώς έχουν αποκτήσει πείρα κι εξειδίκευση. Εργάζονται πλάι-πλάι με τους μόνιμους και ΙΔΑΧ συναδέλφους, έχουν τα ίδια προσόντα και τις ίδιες υποχρεώσεις, αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα. Έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία, αλλά βρίσκονται συνεχώς με το άγχος της απόλυσης, της ανανέωσης της σύμβασης. Παρά την σημαντική προσφορά τους, τους αρνούνται κατηγορηματικά το δίκαιο αίτημα για τη μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, κρατώντας  τους ομήρους για χρόνια.

Γι’ αυτό τον λόγο, θεωρούμε απαράδεκτο να αμφισβητούνται, από τις Διοικήσεις των Ιδρυμάτων, δικαιώματα των συμβασιούχων εργαζομένων, αναφορικά με τις άδειες που δικαιούνται (κανονική, αναρρωτική, τέκνων, εκπαιδευτική κ.α.), αλλά και με τις αμοιβές τους (αναγνώριση προϋπηρεσίας, μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών, οικογενειακά επιδόματα κ.α.). Το «επιχείρημα» που επικαλούνται αφορά στις συμβάσεις ανάθεσης έργου που καλούνται οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι να υπογράψουν, σύμφωνα με τις οποίες ενεργούν ως «ελεύθεροι επαγγελματίες»! Είναι ξεκάθαρο ότι, οι ελαστικά εργαζόμενοι με συμβάσεις ανάθεσης έργου στα Πανεπιστήμια, προσφέρουν εξαρτημένη εργασία, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες και σε καμία περίπτωση δεν έχουν την αυτενέργεια του ελεύθερου επαγγελματία! Έχουν κανονικά τις ίδιες υποχρεώσεις με τους υπόλοιπους εργαζόμενους (μόνιμους και ΙΔΑΧ), όπως αυτές προκύπτουν από τη σχετική νομοθεσία, όπως για παράδειγμα, πλήρες 8ωρο, τήρηση του δημοσιοϋπαλληλικού ωραρίου, διοικητική ιεραρχία κ.α.. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους δε, το Πανεπιστήμιο αποτελεί τον μοναδικό τους εργοδότη. Επομένως, η εξομοίωσή τους, από τις Διοικήσεις των Πανεπιστημίων, με ελεύθερους επαγγελματίες, μόνο όσον αφορά στα δικαιώματά τους, ενώ στις υποχρεώσεις τους να εξομοιώνονται με τους μόνιμους και ΙΔΑΧ διοικητικούς υπαλλήλους, είναι ανεπίτρεπτη.

Στη βάση όλων των παραπάνω, ως Ομοσπονδία θέτουμε για πολλοστή φορά το αίτημα να πάρουν οι Πρυτανικές Αρχές όλα τα αναγκαία μέτρα, να ασκήσουν κάθε μορφής πίεση προς την Κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ:

- Για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο ύψος των αναγκών

• Για την μετατροπή των συμβάσεων των συμβασιούχων  σε αορίστου χρόνου
• Για την κατοχύρωση ίσων εργασιακών δικαιωμάτων και αμοιβών για όλους τους εργαζόμενους στα Πανεπιστήμια, ανεξάρτητα από την εργασιακή τους σχέση. Όλοι οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας να εργάζονται έχουν τα ίδια δικαιώματα, όσον αφορά στις άδειες και τις αμοιβές τους, με τους μόνιμους και ΙΔΑΧ συναδέλφους τους.

Η κυβέρνηση αλλάζει το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων!

Η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε στη διαβούλευση νομοσχέδιο για την αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων.  Διευρύνει τα πειθαρχικά παραπτώματα και πλέον εντάσσονται στην κατηγορία αυτή δράσεις ή ενέργειες που έχουν σχέση με την κοινωνική, πολιτική, συνδικαλιστική δραστηριότητα των δημοσίων υπαλλήλων και όχι μόνο με τη συμπεριφορά τους, στον χώρο εργασίας. Εξισώνει τα πειθαρχικά υπηρεσιακά παραπτώματα, με τα παραπτώματα του ποινικού δικαίου και μια απλή καταδίκη έξι μηνών με αναστολή, που μπορεί να προέκυψε από προσωπικές διαφορές ή από μια συμμετοχή σε ένα συλλαλητήριο, οδηγεί αυτόματα σε αργία του υπαλλήλου. Αποτελεί συνέχεια των καθημερινών πειθαρχικών διώξεων κατά συναδέλφων, καθώς και των εκφρασμένων κυβερνητικών προθέσεων για κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο.

Αναλυτικότερα, με το νέο νομοσχέδιο:

• Η «αδικαιολόγητα μη έγκαιρη σύνταξη έκθεσης αξιολόγησης», είχε ενταχθεί και διατηρηθεί στον υπαλληλικό κώδικα, ως πειθαρχικό αδίκημα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ωστόσο, η κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να επιβάλει καθολικά την αντιδραστική αξιολόγηση, αυστηροποιεί τις ποινές αρχικά με χρηματική ποινή τουλάχιστον 2 μηνών αποδοχών και στη συνέχεια με την ποινή της οριστικής παύσης – απόλυσης, σε περίπτωση αποχής από την αξιολόγηση για δύο συνεχόμενες αξιολογικές περιόδους. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., εξισώνει με την ίδια πειθαρχική ποινή τον συνάδελφο που σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις και απέχει από την αξιολόγηση, με εκείνους που π.χ.: διαπράττουν εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Η αποχή από την αξιολόγηση, σε εφαρμογή των αποφάσεων των συνδικαλιστικών μας οργάνων, δεν είναι παράβαση καθήκοντος – δεν είναι πειθαρχικό παράπτωμα.

Αποτελεί άσκηση του συνδικαλιστικού και συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία.

• Καταργείται η συμμετοχή των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων στα Πειθαρχικά Συμβούλια, απομακρύνονται και οι δικαστικοί λειτουργοί από αυτά και προβλέπεται αποκλειστική σύνθεσή τους με μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Οι Νομικοί Σύμβουλοι, δηλαδή οι δικηγόροι του κράτους, που έχουν ως αποστολή να υπερασπίζονται το Δημόσιο ως εργοδότη, θα έχουν την αποκλειστική δικαιοδοσία να εκδικάζουν τις πειθαρχικές διώξεις του Δημοσίου κατά των δημοσίων υπαλλήλων. Καταργείται η δυνατότητα άσκησης ένστασης κατά των αποφάσεων των Πειθαρχικών Συμβουλίων, ένα θεμελιώδες δικαίωμα νομικής προστασίας των δημοσίων υπαλλήλων.

Παράλληλα, διευρύνεται και αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινών:

• Εισάγονται νέες ποινές, (πχ. η αφαίρεση έως 4 μισθολογικών κλιμακίων και η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης έως και 5 έτη.)
• Αυξάνονται τα πρόστιμα αποδοχών που μπορούν να επιβάλουν οι πειθαρχικά προϊστάμενοι (π.χ. αύξηση του προστίμου του υπουργού από αποδοχές 3 μηνών σε 5 μήνες, κλπ.).
• Προστίθενται νέα αδικήματα για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης - απόλυσης (π.χ. άσκηση εργασίας ή έργου με αμοιβή χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας!). Ταυτόχρονα, διατηρείται η «ανάξια» ή «αναξιοπρεπής» συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας, η «παράβαση υποχρέωσης εχεμύθειας», ως λόγοι οριστικής παύσης - απόλυσης, παραπτώματα που έχουν αξιοποιηθεί κατά κόρον για να ποινικοποιηθεί η συνδικαλιστική δράση.
• Ενισχύονται σημαντικά οι περιπτώσεις επιβολής εξοντωτικών οικονομικών προστίμων, που μπορούν να φτάσουν έως και 30.000 ευρώ ή ακόμη και 100.000 ευρώ!
• Διευρύνονται οι περιπτώσεις για θέση υπάλληλου σε αυτοδίκαιη αργία από τη Διοίκησή χωρίς τη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου (π.χ. σύλληψη, επιβολή περιοριστικών όρων αντί προσωρινής κράτησης, κλπ.). Είναι γνωστό ότι πολλοί συνάδελφοι από διάφορους χώρους έχουν συλληφθεί στο πλαίσιο της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης!

Στα Πανεπιστήμια, αυτό το κατάπτυστο νομοσχέδιο θα έρθει χέρι –χέρι με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την «καταπολέμηση της βίας και της ανομίας στα ΑΕΙ», το οποίο θα έπρεπε να ονομάζεται νομοσχέδιο για την «ένταση της καταστολής και της τρομοκρατίας φοιτητών κι εργαζομένων», καθώς στόχος του είναι να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε επιχειρηματικά άβατα, να χτυπήσει την συλλογική δράση, να φιμώσει όσους αντιδρούν στην αντιεκπαιδευτική πολιτική, σε όσους παλεύουν για δουλειά με δικαιώματα,  για τα μορφωτικά δικαιώματα των φοιτητών, ενάντια στην προσαρμογή της έρευνας και της εκπαίδευσης στις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας.

Στόχος τους είναι η ανεμπόδιστη εφαρμογή της πολιτικής που θεωρεί κόστος την παιδεία, την υγεία, ακόμα και την ίδια μας τη ζωή, προκειμένου να στηριχτεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων δομών, τα δισεκατομμύρια ευρώ που δίνονται στην πολεμική βιομηχανία, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται παιδιά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Στο μήνυμα που επιδιώκει να στείλει η κυβέρνηση «μη μιλάτε, μη διαμαρτύρεστε, γιατί θα τιμωρηθείτε», απαντάμε οργανώνοντας τον αγώνα μας, διεκδικώντας τα δικαιώματά μας στη ζωή και στη δουλειά!

Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες, όλους τους συναδέλφους, όλους τους πρωτοβάθμιους συλλόγους  να καταγγείλουν αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές και να οργανώσουν την πάλη τους του στο πλευρό της Ομοσπονδίας για να μην περάσουν τα αντιδραστικά νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση.

Συμμετέχουμε μαζικά στην παναττική στάση εργασίας που έχει προκηρύξει την Τετάρτη 16 Ιουλίου από τη 1μ.μ.  έως τη λήξη ωραρίου και στην συγκέντρωση την ίδια μέρα 2μ.μ. στο Υπουργείο Εσωτερικών.

H κυβέρνηση της ΝΔ, για ακόμη μία φορά κατακαλόκαιρο, κατέθεσε στη διαβούλευση,  το νομοσχέδιο για την «αντιμετώπιση της βίας και της ανομίας στα ΑΕΙ». Με αυτό το νομοσχέδιο εμπλουτίζει και κάνει ακόμα πιο αυστηρό και αυταρχικό το ήδη υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (μονάδες ασφαλείας, ελεγχόμενη πρόσβαση, πειθαρχικά για «διατάραξη της ακαδημαϊκής λειτουργίας»), που έχουν αποτρέψει στην πράξη φοιτητές και εργαζόμενοι με τους αγώνες τους.

Το κατάπτυστο νομοσχέδιο που δημοσιοποίησε προβλέπει:

• Τη δημιουργία Κέντρων Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων, την εγκατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων ελέγχου και ταυτοποίησης εισόδου και εξόδου, ειδικές άδειες για να εισέρχονται στα ιδρύματα. Θέλει να αξιοποιήσει μέχρι και drones (!!!)
• Την τοποθέτηση καμερών, με εικόνα και ήχο, παντού μέχρι και στις αίθουσες διδασκαλίας και τα γραφεία μας!
• Την κατά προτεραιότητα στελέχωση των Μονάδων Ασφαλείας, την ώρα που οι διοικητικές υπηρεσίες στενάζουν από τις σοβαρές ελλείψεις προσωπικού. Μάλιστα, θέλει να μετατρέψει τους εργαζόμενους στις Μονάδες αυτές σε ρουφιάνους της Αστυνομίας, αφού όπως προβλέπει «το προσωπικό της Μονάδας Ασφαλείας και Προστασίας υποχρεούται να ενημερώσει αμελλητί την αστυνομία για την τέλεση αξιόποινων πράξεων εντός των εγκαταστάσεων του Α.Ε.Ι». Επιπρόσθετα, το προσωπικό των ΑΕΙ θα αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της παραβατικότητας στα ΑΕΙ, εμπλέκοντάς τους ευθέως σε κατασταλτικούς ρόλους.
• Τον ορισμό Εισαγγελέα αρμόδιου για εγκλήματα “διατάραξης πανεπιστημιακής λειτουργίας” και την ενίσχυση του Ποινικού Κώδικα με αντίστοιχα αδικήματα.
• Αντί να προσλάβει μόνιμο προσωπικό φύλαξης, παραδίδει και με τη βούλα τη φύλαξη στους εργολάβους, οι οποίοι μάλιστα θα έχουν και αναβαθμισμένο ρόλο, αφού θα υποστηρίζουν και τη λειτουργία του «Κέντρου Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων»!

Προκλητικά ο πρωθυπουργός προπαγανδίζει ότι δήθεν με αυτό το νομοσχέδιο διαμορφώνει «ένα περιβάλλον όπου κανείς δεν θα διστάζει να διατυπώνει τις απόψεις του, να ανοίγει μία συζήτηση με κάποιους που πιθανώς να μη συμφωνούν με τις απόψεις του»!

Στην πραγματικότητα, κάνει το ακριβώς αντίθετο: Επιβεβαιώνεται από τις διατάξεις του νομοσχεδίου ότι η «ανομία» είναι το πρόσχημα για την ένταση της καταστολής, των αγωνιστικών διεκδικήσεων φοιτητών κι εργαζομένων που αμφισβητούν την επιχειρηματική λειτουργία του δημόσιου πανεπιστημίου και θέτουν στο προσκήνιο τις πραγματικές τους ανάγκες. Δημιουργεί έναν "μπαμπούλα" για να διασφαλίζεται η εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής όπως έχει διαχρονικά διαμορφωθεί.

Είναι ντροπή να κάνουν λόγο για την ασφάλεια στα πανεπιστήμια, όταν διαχρονικά δεν παίρνονται μέτρα για όλα αυτά που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια φοιτητών κι εργαζομένων: Ασυντήρητα κτίρια, παλιές και επισφαλείς υποδομές,  με σοβάδες και παράθυρα να πέφτουν, ασανσέρ να βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, χωρίς αντισεισμική θωράκιση, με πλημμελή μέτρα πυρασφάλειας, χωρίς μέτρα υγιεινής ασφάλειας στα αμφιθέατρα, προβλήματα με τη θέρμανση και την ψύξη στις αίθουσες, γραφεία χωρίς επαρκή φυσικό φωτισμό και αερισμό, φοιτητικές εστίες- χρέπια, συχνά να βρίσκονται χωρίς πόσιμο νερό, με τα ποντίκια να σουλατσάρουν. Χωρίς μόνιμο προσωπικό στην καθαριότητα, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται οι Σχολές σε υγειονομικές βόμβες κάθε φορά που δεν τα «βρίσκουν» διοίκηση και εργολάβοι. Λεφτά για όλα αυτά μονίμως δεν υπάρχουν, αλλά για την ένταση της καταστολής θα δώσει με το τσουβάλι!

Είναι ντροπή να λένε ότι ενδιαφέρονται για τη «μη διατάραξη της ακαδημαϊκής λειτουργίας», όταν δεν έχουν, όλα αυτά τα χρόνια, διαμορφώσει όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να εξασφαλίζεται η λειτουργία των πανεπιστημίων με κριτήριο τα μορφωτικά δικαιώματα των φοιτητών, με αξιοπρεπείς όρους εργασίας για το προσωπικό των πανεπιστημίων: Επαρκείς, μόνιμες προσλήψεις σε όλες τις κατηγορίες προσωπικού, υποδομές, εστίες, αναλώσιμα. Όταν συνεχώς υψώνουν καινούρια εμπόδια για τη μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών να σπουδάσουν, όταν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες αναγκάζονται να δουλεύουν 13ωρα για να σπουδάζουν. Και τώρα φέρνουν το απαράδεκτο μέτρο των διαγραφών, με μόνο πραγματικό στόχο να αναρριχηθούν στις “αξιολογήσεις” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με θράσος, λένε ότι οι «αιώνιοι» φοιτητές δημιουργούν επιπλέον διοικητικό φορτίο στις υπηρεσίες. Ποιον κοροϊδεύουν; Οι φοιτητές μετά την παρέλευση ν+2 χρόνων από τις σπουδές τους δεν δικαιούνται καμία παροχή. Συνεπώς, δε δημιουργούν κανένα διοικητικό ή οικονομικό βάρος.

Η στόχευση του νομοσχεδίου είναι άλλη. Επιδιώκουν να ξεμπερδέψουν με την συλλογική δράση φοιτητών κι εργαζομένων μέσα στα ΑΕΙ. Θέλουν να μετατρέψουν τα Πανεπιστήμια σε επιχειρηματικά άβατα. Θέλουν τους εργαζόμενους με σκυμμένο το κεφάλι, σε καθεστώς φόβου, να δεχόμαστε το χτύπημα των δικαιωμάτων μας, τη χειροτέρευση των όρων εργασίας μας, οι φοιτητές να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα την συνεχή υποβάθμιση των σπουδών τους, και από την άλλη, οι κάθε λογής επιχειρήσεις, οι εργολάβοι να σουλατσάρουν ανενόχλητοι και ανεξέλεγκτοι.

Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία μας, μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους, μέσα από μαζικές διαδικασίες θα δώσουμε την απάντησή μας. Μέσα από τον οργανωμένο αγώνα μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την καταστολή σε όλες τις μορφές της, να εμποδίσουμε αντιδραστικές εξελίξεις, να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για όρους εργασίας και σπουδών που να ανταποκρίνονται στις σημερινές δυνατότητες.

Η Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στηρίζει την αντιπολεμική συναυλία αλληλεγγύης στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού  που διοργανώνει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών την Τετάρτη 18 Ιουνίου στις 20:30 στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον λαό της Παλαιστίνης που δοκιμάζεται επί δεκαετίες. Δεν σιωπούμε στο έγκλημα που συντελείται από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Οι συνεχιζόμενες επιθέσεις του κράτους – δολοφόνου έχουν σκορπίσει τον θάνατο στην ευρύτερη περιοχή, με σειρά επιθέσεων σε Συρία, Λίβανο, Υεμένη και τώρα στο Ιράν, με πρόσχημα τα πυρηνικά του προγράμματα.

Καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν αυτή την πρωτοβουλία. Να τραγουδήσουμε όλοι μαζί για το δίκιο και την ελευθερία. Να απαιτήσουμε να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού! Να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας και η στήριξη του κράτους – δολοφόνου!